Lestill do Shaeniir'e

- Hmm... No nie wiem.... A jeśli ktoś z watahy umie być człowiekiem? - spytałem.

- O tym nie pomyślałam... - odpowiedziała Shaeniir'e.

- Na razie nie musimy się tym przejmować... Mamy zapasy na kilka dni, wygodne łóżko, duży dom i... siebie... - pocałowałem ją, a ona odwzajemniła pocałunek.

- Masz rację...

Nagle rozległe się głośne pukanie do drzwi. Spojrzeliśmy na siebie ze zdziwieniem. Moja dziewczyna pierwsza wstała z kanapy. Gdy chciała otworzyć drzwi, ja ją ubiegłem. A w nich ujrzeliśmy...

Shaeniir'e?