Od Rathila do Luny i Alison

W końcu odważyłem się pójść do alfy w tej watasze. Alison miała mnie tam zaprowadzić wieczorem. Poszliśmy o umówionej godzinie. Przed jaskinią alfy, wadera zatrzymała się i skinęła głową w stronę jaskini. Wkroczyłem do środka.
- Witaj, co cię tu sprowadza? - spytała mnie alfa na wejściu z uśmiechem.
- Jestem Rathil... Przyszedłem z tobą porozmawiać... Czy mógłabyś mnie przyjąć do swojej watahy? - spytałem.
- Jasne! Jestem Luna.- odpowiedziała przyjaźnie.
- Dziękuję i miło cię poznać. - rzekłem i wyszedłem z jaskini.
- A nie mówiłam? - spytała uśmiechnięta Alison.
- Tak... Wiesz co ja już pójdę, bo jestem trochę zmęczony.
- Ok, oczywiście... Dobranoc...
Wadera odeszła. Poszedłem do swojej jaskini.
- Lubię ją - mruknąłem na głos.
- To wielka szkoda - warknął głos w ciemności. Gdy się obróciłem zobaczyłem...

C. D. N.

Luna do Alison i Swiftkilla

Usłyszałam myśli Ali.
"Co? Nie, on po prostu mnie słucha, jest na mnie skupiony, to wszystko..." pomyślałam. Ale niestety prawda była inna. Ja nie miałam odwagi czytać w myślach Swifta, ale te jego oczy... Faktycznie cały czas się we mnie wpatrywał.
- Hej, Ali to już twoja jaskinia. - powiedziałam do przyjaciółki
- Aha. To cześć, dobranoc. - powiedziała i weszła do jaskini
Następnie skierowaliśmy się ze Swiftkillem do mojej jaskini.
- Hej... Bo ja.. - zaczęłam, ale nie wiedziałam co powiedzieć.
- Tak?
- Eee... Już... Nic.
- A... Może chciałbyś pójść ze mną na tę twoim zdaniem " magiczną łąkę"? - zapytał
- No... Dobrze, chodźmy. - powiedziałam. Kiedy tam dotarliśmy, usiedliśmy i zapatrzyliśmy się w księżyc.
- Swift...
- Tak, Luno?
- Ja chciałam ci podziękować.
- Za co?
- Ostatnio kilka razy uratowałeś nam... mi... życie, i jestem ci za to bardzo wdzięczna - powiedziałam cicho
- O... To nic takiego, każdy by tak zrobił na moim miejscu. - powiedział
- Nie wiem... Ale ja... - zaczęłam
- Tak? Co, jest, Luna mi możesz powiedzieć wszystko.
- Ja... - urwałam. Nie wiedziałam co powiedzieć! Siedząc tak i patrząc na Swifta, zrozumiałam - ja także straciłam dla niego głowę! Nie wiedziałam dlaczego ani po co, ale ja... Zakochałam się w nim. Ale czy on odwzajemniał moje uczucia?

Swifkill? I co?

Uwaga!

Kieruję to do wszystkich piszących! Od dzisiaj, nasza dowódczyni nazywa się Telara nie Ayra, więc adresując do niej opowiadanie piszecie Telara...

Od Alison do Swifta i Luny

- Odkryłam mnóstwo nowych miejsc! - powiedziałam do basiora.
- To chyba dobrze, co nie? - spytał.
- No jasne! - powiedziała Luna.
- Dobra, robi się późno, więc wracajmy już, ok? - spytałam.
- Oki... - odpowiedziała wadera.
Ruszyliśmy do jaskiń. Przez całą drogę Swift rozmawiał z Luną. Zresztą ja i tak byłam myślami gdzie indziej, chociaż ten wszystko mówiący wzrok, którym Swiftkill obdarzał Lunę, był bardzo łatwy do zauważenia... Nasz twardy wojownik stracił głowę dla alfy!

Swift? Luna? ; P

Swiftkill do Luny i Alison

Przechadzałem się po terenach, kiedy zobaczyłem Lunę i Ali. Podszedłem do nich.
- Witaj Luno. Hej Alison. - przywitałem się.
- Heja Swift. Co u ciebie ? - zapytała Luna
- Okej, a u was? Coś nowego?- zapytałem
- Tak, posłuchaj... - powiedziała Ali

Alison?

Sojusz!

Kochane wilki! Mamy sojusz z Watahą Szafirowych Gwiazd!
Niedługo być może trzeba im będzie pomóc...

Kiara do Luny i Luna do Kiary

Patrzyłam na alfę niezbyt przytomnie. Jeszcze nie otrząsnęłam się z szoku, który wywarła na mnie wizja. -Jak go uwolnimy?-spytałam. Alfa popatrzyła na mnie. <Luna? 0 weny...> ----------------------------------------------------------------- - Tego jeszcze nie wiem, ale musimy to zrobić. - powiedziałam do Kiary - Wiem. - Teraz wszyscy mają mi mówić, kiedy i gdzie widzieli tego wilka. - powiedziałam do reszty - Jasne - odpowiedzieli - Dobrze, wróćcie już do swoich jaskiń, odeśpijcie tę noc, jutro do tego wrócimy - powiedziałam, i wilki rozeszły się, ale Kiara została i najwyraźniej chciała jeszcze porozmawiać Kiara?

Od Alison do Ayry i Luny

- On prowadzi do bardzo wielu miejsc... Tych bardziej i tych mniej niebezpiecznych... - powiedziałam do dziewczyn.
- Chodźmy tam! - krzyknęła Ayra.
- Wykluczone! - odparła Luna. - Mało kłopotów w ostatnim czasie miałyśmy? Pójdziemy nim gdzieś kiedy indziej...
- Dobra... - poddała się Ayra.
Poszłyśmy spowrotem do jaskiń, lecz po drodze spotkałyśmy...

Luna? Kogo?

Ayra do Luny i Alison

Rozglądałam się dookoła.Luna miała rację tu było przepięknie.Odłączyłam się na chwilę od przyjaciółek i zobaczyłam jakiś tunel.Był cały zarośnięty.
-Ayra! Gdzie jesteś?
Wołała mnie Alison.
-Tutaj!
Zaraz z Luną do mnie dołączyły.
-Co to za tunel?

<Alison? To ty znalazłaś te tereny>

Odchodzi!

Seraffy odchodzi z watahy. (decyzja właściciela).

Ostrzeżenie

Serrafy, Shiara piszcie opowiadania (to pierwsze i ostatnie ostrzeżenie).Przydzielam wam też jaskinie.

Luna do Alison i Ayry

- To świetnie. Powiększymy nasze terytorium.Gdzie to jest? - za[ytałam
- Niedaleko. Jest tam pięknie - powiedziała
- To prowadź - powiedziałam i poszyłyśmy za Alison. Ona doprowadziła nas do tych miejsc. Były piękne. Rosło tam wiele pięknych i rzadkich roślin i biegało dużo zwierząt.
- Alison! Tu jest przepięknie! - powiedziłam

Alison? Ayra?

Ayra do Alison

-yyyy......... chyba przy wodospadzie.
-Chyba?
-No... nie na pewno ale raczej ją  tam ją znajdziemy.A potem pokażesz mi te miejsca.
Nie mogłam wytrzymać z ciekawości.Alfa faktycznie była tam gdzie się spodziewałam.
-Luna!
-Co?
-Odkryłam nowe miejsca.
Poinformowała Lunę Alison.

<Luna?>

Od Alison do Ayry

- Byłam się przejść... - powiedziałam z uśmiechem.
- Aha... A odkryłaś coś ciekawego? - spytała.
- O tak i to bardzo wiele! Znalazłam bardzo fajne miejsca. Właśnie szukałam Luny żeby jej wszystkie te miejsca pokazać... Jak chcesz możesz iść z nami. - odparłam z uśmiechem.
- Ok, jasne... - uśmiechnęła się także i ruszyłyśmy.
- A gdzie Luna? - spytałam.

Ayra?

Ayra do Alison

Wracałam właśnie z polowania w Zagajniku, gdy zobaczyłam Alison.
-Alison!
Krzyknęłam.
-Hej!
-Gdzie byłaś?

Alison?

Opowiadanie Alison

Zatrzymałam się. Wszystko ucichło. Słychać było tylko szum wody, śpiew ptaków. Po chwili zorientowałam się iż stoję na polance:

- O matko... - szepnęłam. - Jak tu pięknie!
Ruszyłam na przód, wzdłuż jeziora. Zastanawiało mnie skąd dochodzi ten szum wody. Postanowiłam odnaleźć jego źródło. Idąc wymyśliłam nazwę dla polanki z jeziorkiem : Jezioro Błogości i Polana Różu, bo rosły na niej drzewa w tym kolorze. Przechodziłam także przez wiele innych miejsc, które wymieniłam po kolei poniżej:

Tunel Drzewny

Mosty Wodne

Góry Szczytne

Wodospad Samotności

 Oraz na końcu dotarłam do mojego ulubionego od tamtego dnia miejsca:

                                                                     Kraniec Świata

- Och... - westchnęłam. - Muszę tu przyprowadzić Lunę...
Było tam przepięknie... Pomyślałam, że czas wracać, bo będą się o mnie martwić. Ruszyłam do domu...

Ayra do Swifta i Luny

-Ja chciałabym pójść na Zapomniane Schody, ale Luna mi nie pozwoli, więc może nad Jasne Jezioro?
-Dobrze.
-Chodźmy.
Zgodzili się.Na miejscu nie mogłam się powstrzymać i ochlapałam Lunę.Ta tylko się uśmiechnęła i zrewanżowała się. Po chwili Swift też się przyłączył.

<Swift jaki wynik starcia?>

Swiftkill do Luny i Ayry

- Hej, co tu robicie?
- Siedzimy, co nie wolno? - zapytała Ayra
- Oki, tylko pytam. Ostatnio wydaje mi się że trzeba być uważnym. I tyle. - powiedziałem
- Wiem. Martwi mnie to co się ostatnio dzieje - powiedziała Luna
- Ale teraz jest spokojnie. Może chcecie coś zrobić?- zapytałem
Ayra szybko odpowiedziała :

Ayra? Co za atrakcje nam wymyślisz?